29 mei 2010

Distels en rozen


Tijdens de grote schoonmaak vindt Nina haar poësie album terug. Ze is inmiddels getrouwd met Bob Both, en moeder van een zoon, Hansje. Ze is tevreden met haar leven, maar soms heeft ze het moeilijk. Bob heeft weliswaar een goede baan, maar saai is het allemaal wel, daar in haar huis met dienstbode in Hilversum. Een goede huisvrouw is ze niet. Dat geeft ze eerlijk toe.

In het poësie album staan versjes van vijf vriendinnen. Hoe zou het hen vergaan zijn? Nina is nieuwsgierig naar hun leven. Man Bob diept voor haar de juiste adressen op en terwijl haar moeder op haar zoontje past, bezoekt Nina ze opnieuw.

Lenny Ypma schreef destijds een versje over levensvreugde en geduld. De molligste vriendin van het stel woont nog altijd in Amsterdam, met haar man en zes kinderen. Ze heeft het maar eenvoudig en haar kinderen zijn niet verwend. Het huis is niet ruim en er is ook geen tuin bij. Toch voelt Nina zich hier in het grote gezin meteen thuis, omdat ze allemaal veel om elkaar geven. Al wil ze alles wat ze in Hilversum heeft, toch voor geen goud missen. Nee, ruilen met Lenny wil Nina niet.

Met vriendin Judy Mendels kan Nina niet meer ruilen. Judy blijkt omgekomen bij een auto ongeluk. Nina hoort het al als ze bij Lenny op bezoek gaat. Het hele verhaal hoort ze van een schoonzus, die ze later nog eens opzoekt. Judy, het lieve, beschaafde meisje, dat een versje schreef over jezelf geven voor anderen, is er niet meer. Het maakt Nina even stil.

Kokette Anneke de Gaag is de volgende vriendin die Nina op zoekt. Destijds was ze zeer in trek bij de jongens en ze had zelfs even een oudere vriend gehad. Inmiddels woont Anneke in een luxe flat in Wassenaar. Ze is verloofd geweest, maar haar verloofde verongelukte. Nu besluit ze te trouwen met een veel oudere man, waardoor ze niet meer op kantoor hoeft te blijven. Haar man houdt geregeld feestjes, waarbij hij met gokken veel geld verdient. Nina wordt voor zo'n feestje uitgenodigd, maar het milieu staat haar totaal niet aan. Anneke schreef een versje over reinheid en moed. Ze heeft er zichzelf niet echt aan gehouden.

Marie Benders, die inmiddels Marion van Hillingen- Benders heet, blijkt getrouwd met een rijke man en woont groot en mooi, met bedienden en een privé chauffeur. Ze wil de kennismaking tussen Nina en haar echtgenoot zien te voorkomen. En het wordt ook duidelijk waarom: Marion's man blijkt een ongemanierde vlegel te zijn, een ruwe ongelikte beer, die veel te veel drinkt. Hierdoor heeft Marion al veel vrienden en kennissen verloren. Zelfs haar ouders komen al niet meer logeren. Ook Nina weet na de onverwachte ontmoeting niet hoe snel ze weer weg moet komen.

Als laatste bezoekt Nina Joke van Ingen. Als jong meisje wilde ze al danseres worden, en het is haar gelukt. Ze moet er hard voor werken en prima ballerina is ze nooit geworden. Er is een man in Joke's leven gekomen, maar ze weet niet, of ze daarvoor haar carrière wel opzij wil zetten. Het is iets, dat Nina niet begrijpt. Alweer een leven, waarmee Nina niet zou willen ruilen.

Zo heeft ze in korte tijd vijf spiegels voorgehouden gekregen. En wanneer Anneke dan ook nog eens betrokken blijkt te zijn geweest bij een diamantsmokkel, weet ze het helemaal zeker. Háár leven is pas echt de moeite waard. Een man, een moeder, een kindje en een tweede op komst. Ze is volmaakt tevreden, met wat ze heeft. Einde.

Met illustraties van Hans Borrebach, uiteraard. En een moraal, die meteen de titel verklaart: de roos is des te waardevoller, naarmate er meer distels zijn. Wij hebben het geluk dat de enkele distel in ons leven overwoekerd wordt door de rozen. Laten we daar dankbaar voor zijn.

20 mei 2010

Riet Berkhout


Met dit zesde deel uit de Goud Elsje serie ben ik ooit begonnen. Op mijn dertiende kocht ik het als afgeschreven boek voor een gulden in de bibliotheek. Het viel onder de C-boeken, in die tijd. Tussen 12 en 15 jaar, aldus de bibliotheek. Maar eigenlijk was het lectuur voor volwassenen. En ik vond het mooi. De andere delen leende ik later, in de bibliotheek. Het zou nog tot 1992 duren, voor ik weer een paar delen kopen kon. En pas in 1995 had ik de serie compleet.

In de jaren daarna heb ik een aantal nieuwere drukken weten in te ruilen voor oudere. In de oudere drukken staan soms enkele fragmenten, die in de nieuwere edities zijn weg gelaten. Zo ook in deze Riet Berkhout. Die extra pagina maakt het verzamelen nog eens zo leuk.

Riet is de jongste zus van Els. Het nakomertje van de familie is inmiddels uitgegroeid tot een jonge vrouw van 23. Ze is onderwijzeres op het dorp en woont met haar vader en zus Nel nog altijd in Ons Nestje. Moeder Berkhout is intussen overleden. En ze heeft een fijne vriendschap verbroken, omdat de jongeman in kwestie ongelovig was. Zus Els en zwager Taco vinden dat Riet eens buiten het dorp moet gaan kijken. Ze hangt te veel aan thuis en wat meer is: ze heeft geen vriendinnen of vrienden. Zelf zegt ze, dat ze die niet nodig heeft, maar haar zus denkt daar anders over.

Riet zoekt en vindt een baan in een dorp aan de voet van een berg, met veel bos. Ze krijgt een kamer in pension 'Marion'. Ze heeft een moeilijke start, maar al gauw raakt ze aardig thuis. Dat komt vooral door Symone Swierstra, die de zolderverdieping bewoont en een echte vriendin van haar wordt. Maar ze heeft ook veel steun aan Jet Verdoorn, haar collega uit de eerste klas. Een moederlijke vrijgezelle vrouw van begin vijftig, met een eigen boerderijtje, dat ze My Castle heeft gedoopt.

De belangstelling van een verloofde dorpsgenoot weet ze snel van zich af te schudden. Dat wordt een ander verhaal wanneer Warner overkomt. Een neef van tante Jet, die met verlof is uit Canada. Bezig om kweker te worden en op zoek naar een vrouw. Eentje die van aanpakken weet en die Engels spreekt. Riet wil er eerst niet aan toegeven. Maar al gauw verliest ze haar hart aan deze sympathieke man met zijn donkere stem, haar en ogen, die haar in alles zo heel erg aan haar overleden broer Joop doet denken.

Riet kan haar familie, het dorp en haar werk maar moeilijk missen. Toch besluit ze, een maand nadat ze hem heeft leren kennen, Warner al achterna te reizen. Getrouwd en wel. Of het in het echte leven ook zo zou kunnen aflopen? Je kunt pas met een man trouwen als je op drie vragen een bevestigend antwoord krijgt, aldus vader Berkhout. 1. Kent hij de Here en leeft hij met Hem? 2. Kan hij zijn vrouw behoorlijk onderhouden en 3. Hebben jullie elkaar werkelijk lief en zijn jullie niet zo maar een beetje verliefd. In Engeland zeggen ze dan, in goede en in kwade dagen.

Ja, Riet heeft op alle drie de vragen een bevestigend antwoord. En dus gaat ze mee naar Canada en laat alles achter zich. Zus Els en haar inmiddels vier kinderen. Zus Nel, die een man gevonden heeft. Haar vader, nu nog alleen op Ons Nestje en tante Jet, wie ze heel erg zal gaan missen.
In de volgende delen komt Riet op de achtergrond nog terug. We verliezen haar niet helemaal uit het oog, dus.

14 mei 2010

Woekeren met ruimte

Terwijl de na- oorlogse huizen in volume zijn afgenomen, groeit gaandeweg in praktisch alle gezinnen óf wegens gezinsuitbreiding, het groter worden van de kinderen, het beoefenen van hobby's, het streven naar meer comfort of anderszins - de behoefte aan meer ruimte, die kan ontstaan...

als gebruik gemaakt gaat worden van 'Woekeren met ruimte'. Deel 39 in de Maraboe Flash reeks. Geen hoek meer verloren, aldus de ondertitel. Woekeren met ruimte! Uitroepteken. Allereerst in een oogopslag: wilt u praktisch wezen? Als u te weinig ruimte hebt. U wilt graag meer comfort, maar u hebt geen armslag? Wilt u het huishoudelijk werk tot een minimum beperken?

Wie op deze vragen een antwoord wil, leest deze Maraboe Flash. Over de verdeling van bezigheden in huis in zeven grond-functies: 1. aan- en uitkleden, 2. wassen en baden, 3. rusten (slapen en uitblazen), 4. zich ontspannen (lezen, muziek, radio, TV, dia's vertonen, praten, drinken, spelen, verzamelen, knutselen, volière, aquarium, planten), 5. eten, 6. onderhoud (keuken, was, strijken, naaien, schoonmaken), 7. administratie (correspondentie, boekhouding, belasting, enz.). Bezigheden met een logische volgorde. Zonder overbodige handelingen, overeenkomstig met uw behoefte, passend in het volume van uw woning. Wees praktisch.

Voorts worden alle grondfuncties verder verdeeld. Voor aan- en uitkleden moet een vestaire zijn, een diepe kast, een kleedkamertje en een paar andere kasten, als dat kan. Tips om dat in huis voor elkaar te krijgen. Muur wordt kast, zolder in de kamer, vestaire in de hal. Over de volledige badkamer, een handige, of een heel eenvoudige. Rusten in een eenkamerappartement. Een extra bed, meer kinderbedden in een kamer. Bed op zolder, reservebed in de gang. Allerhande mogelijkheden voor het plaatsen van een boekenkast, een volière of aquarium. In de deur, in het raam. Eten aan een bar, met een doorgeefwand met kasten. Pannenkasten, secretaires, luxe hoeken.

Het staat er allemaal in. Of het ook echt door iemand zo is uitgevoerd? Ik betwijfel het. Er staan nog wat vaktermen uitgelegd. Van elke oplossing is een tekening gemaakt, maar werktekeningen staan er niet in. Kennelijk werd dat als bekend verondersteld. Volgens Flash wist de handige man hoe hij een bed moest maken, of een aquarium, of een secretaire. En wist hij dat niet, wel, daar had je in de jaren zestig weer andere boeken en tijdschriften voor.

'Woekeren met ruimte' verscheen oorspronkelijk bij uitgeverij Gérard & Co, te Verviers.

02 mei 2010

Een stralende dag voor Saskia


De titel slaat op de trouwdag van Saskia en Nick, die tevens het slot van dit wel heel vanzelfsprekende verhaal van Helen Taselaar vormt. Het verhaal is een combinatie van drie eerdere titels. Ik kan je niet vergeten, Jutta uit 1978, Het komt goed, Ellen uit 1981 en Vliegreis naar het geluk uit 1984. En aangezien ik alle drie de titels in mijn bezit heb, kan ik een mooie vergelijking maken.

Een stralende dag voor Saskia is eveneens uit 1984. Hoofdpersoon is Saskia van Iersel. Ze is twintig en verzorgt sinds de dood van haar moeder het huishouden. Vader hertrouwt met 'tante Tiny' en Saskia kan een baan gaan zoeken. In Vliegreis naar het geluk is het de vader van hoofdpersoon Miranda, die overleden is en moeder, die hertrouwt. Saskia leert Nick kennen in de soos. Ook Jutta en Ellen leren hun toekomstig man in de soos kennen. Ze krijgen er ook alle drie een vriendin. Die van Saskia heet Annelies.

Nick is in het dagelijks leven bedrijfsleider en wordt tevens chef van Saskia, wat ze niet meteen in de gaten heeft. Bovendien blijkt Nick de neef van tante Tiny. In het geval van Miranda is Roy de zoon van de compagnon van haar vader.

In alle drie de gevallen zijn er aardige chefs, die eerder een blauwtje hebben gelopen bij de hoofdpersoon. En in alle drie de gevallen blijken ze dan vervolgens 'plotseling' verliefd te worden op een vriendin van de hoofdpersoon. In dit geval zijn het Reinout en Tamara.

Natuurlijk is er ook een concurrente, een knappe en opvallende vrouw, die probeert de man van de hoofdpersoon voor zich in te palmen. Dat gegeven komt in bijna alle boeken van Helen Taselaar voor. In dit geval is het een tijdelijke collega en heet ze Suze van Schijndel. En er is, zoals zo vaak, weer iemand die het in dat geval voor de hoofdpersoon oplost, door met de man in kwestie te gaan praten. In dit geval is dat Saskia's collega Connie.

Daarnaast speelt er een paard een rol. Pancho, het paard van de schillenboer, in dit geval. Jutta en Miranda rijden geen paard, maar op het moment dat dit boek verscheen had Helen Taselaar al een hele serie over Manage Picadero op haar naam staan.

Kortom: hoofdpersoon leert een man kennen, wordt aarzelend verliefd, schijnbaar bedrogen en daarna gelukkig voor de rest van haar leven. Een overbekend gegeven in een overbekende context. Met mooie plaatjes van Herry Behrens, wederom. Om te lezen en terug in de kast te zetten. Veel moeite kan het Helen Taselaar niet gekost hebben, dit verhaal.