19 augustus 2011

Miek's moeilijkheden

Miek ter Hegge heeft hem al een jaar eerder leren kennen, tijdens de vakantie op de Veluwe. Tim Huizinga, vriend van Bob van Hemert, de achterneef van de familie van Eek. Tim, 'die door zijn kunstvoet zo lelijk gehandicapt was, maar nooit over zijn ongeluk klaagde, en die het meest geliefd was bij de hele club'.

Met de club wordt de familie van Eek bedoeld. De oudste zoon Frans is verloofd met Miek's zus Jo. Beide families hebben nog een jongere broer, Henk en Bart. Daarmee is de club compleet. Beide families zijn bij elkaar in Rotterdam komen wonen en goed bevriend geraakt. Ook Tim en Bart zijn in de vriendenkring opgenomen en kind aan huis geworden.

Tim ziet dan al lang wat in Miek, maar die moet niets van hem weten. Ze ziet hem als haar vriend. Eentje waarmee je gekkigheid uit kunt halen. Hij 'steelt' voor haar zelfs het hondje van de buurvrouw, die haar huisdier helemaal verwaarloost.  Tim vindt Miek zo helemaal niet serieus. 

Miek heeft heimwee naar Beekbergen, net als de hele familie. En dan ineens blijkt vader Ter Hegge in Apeldoorn aan de HBS te zijn benoemd. Er valt een last van Miek af, nu ze terug mag naar de Veluwe. Ze wordt er anders, gelukkiger door.


Ze lijkt ook wel een vriend te hebben, het moet iemand zijn, die Tim niet kent. En Tim is vast ook verliefd op een onbereikbaar iemand, zo meent Miek. Het duurt even voordat de misverstanden uit de wereld zijn geholpen, maar dan zijn ze ook een echt stel.

Miek wordt uitgenodigd in Friesland, waar ze kennismaakt met de grote familie van Tim. Het is een grote, gezellige bende, helemaal niet zo stijf deftig als ze wel vermoed had. Ze sluit haar schoonfamilie meteen in het hart.

Frans kan een nabijgelegen praktijk overnemen en trouwt met Jo. Het duurt nog wel even voordat Tim en Miek kunnen trouwen. Tim moet eerst afstuderen. En daarna is het wachten op een oproep, wat 'beroep' genoemd wordt. Het moet een beroep in Friesland zijn, Tim zou nergens anders kunnen aarden dan daar. Miek kan haar Veluwe niet in de steek laten. Zij wil bossen en heide, niet alleen maar weiland.

Er gaan twee jaar voorbij. Jo en Frans zijn inmiddels moeder van zoon Jos en Tim krijgt na zijn afstuderen een beroep aangeboden in het Gaesterland. Vlak, maar in de buurt van bos. En natuurlijk krijgt de dominee in spé de pastorie om in te wonen aangeboden. En dan wordt er opnieuw getrouwd.

Het verhaal eindigt met een onderonsje tussen Tim en Bob. Bob is een eeuwige flirt, maar realiseert zich nu, bij het zien van zijn pas-getrouwde vriend, dat het leven toch veel meer is dan dat. Dat er liefde moet bestaan met een hoofdletter L. Maar waar? De echte is veel dichterbij dan je weet, aldus Tim. Wordt vervolgd...

Meer over deze verhalenserie van Sanne van Havelte is te lezen op de website van het boekenmuseum.

09 augustus 2011

The Motown Album

Anders dan de titel suggereert, is dit geen LP of CD, maar een boek. Misschien is de titel The Motown Album wel met opzet zo gekozen, vanwege de dubbele betekenis. Het is een fotoboek over het platenlabel Motown. Veel foto's dus, voorzien van begeleidende onderschriften en daarnaast een kolom tekst per pagina.

Ergens begin jaren negentig leende ik het van de bieb. Een plaatjeskijkboek in Amerikaans Engels geschreven. Hoewel mijn HAVO Engels examen nog niet zo lang geleden was, had ik er moeite genoeg mee. Maar woorden opzoeken deed ik niet. Dat hoefde ook niet, want de beelden spraken voor zich.

Heel veel backstage opnamen, van de grote artiesten, die bij Motown begonnen waren of zijn. Chronologisch geordend. Van de Four Tops, de Temptations en de Supremes naar Lionel Richie en de Commodores, Stevie Wonder en de Pointer Sisters. Toen en nu foto's, met een voorwoord van de oprichter Berry Gordy. De man die Michael Jackson heeft ontdekt, maar die net zo hard streed voor gelijke rechten voor blank en bruin.

Foto's van het prille begin en van het groots gevierd 25 jarig jubileum. Inmiddels is het label de vijftig jaar al gepasseerd. Het bestaat al lang niet meer als zelfstandig merk. Detroit is ook niet meer de thuishaven. Er zijn inmiddels ook blanke artiesten welkom, waar het lang alleen maar zwart was. Een soort omgekeerde wereld eigenlijk, die vooral groot is geweest in de jaren zestig.

Er zijn talloze verzamel CD's en LP's van uitgegeven. Ik bezit er vele. Van artiesten afzonderlijk, van groepen samen. Kerst CD's. Een luxe bewaardoos in de vorm van het Hitsville USA pand, waar het allemaal begon. Het boek kocht ik vier jaar later zelf, bij de Slegte voor nog geen derde van de oorspronkelijke verkoopprijs. Op dat moment was het nog niet eens zo heel erg oud. Er lagen nog vele exemplaren voor de verkoop.

Misschien was het toch wel iets te specifiek geweest. Maar voor fans van soul, funk en ballad, voor iedereen die weet wie Holland-Dozier-Holland ook wal weer waren - de huiscomponisten - is dit boek leuk om te hebben en door te bladeren. Bij voorkeur met een Motown CD op de achtergrond. 

Voorzien van een discografie, een geschiedenis overzicht en een uitgebreid register.

02 augustus 2011

Vakantie in Benidorm

Jawel, we gaan weer op vakantie. Niet naar Texel, zoals Mandy en Pam, maar naar Spanje. Niet naar Blanes, zoals Miranda destijds deed. Vliegreis naar het geluk is, volgens de lijst met beschikbare verhalen die-  zoals altijd-  achterin deze Jeugdserie Pocket is opgenomen, ook niet meer verkrijgbaar.
Maar het gegeven van op vakantie de man van je dromen tegen het lijf lopen, kon best nog een keer gebruikt worden. Zo moet Inge Neeleman, alias Helen Taselaar gedacht hebben, toen ze Vakantie in Benidorm schreef. Misschien wel in opdracht van haar uitgever. Een meisjesboek over vakantie in een warm land en de liefde, dat moet het toch goed doen.

Collega's en vriendinnen Terry Vermeer en Marloes Weterings boeken een zonvakantie naar Benidorm, gedurende de kerstvakantie. Marloes ontmoet daar voor het eerst Thomas, een Engelse jongen met wie ze al een poos correspondeert. En Terry maakt kennis met Mario, de half-Spaanse eigenaar van een grote discotheek. Hij is een echte ladykiller en Marloes, die hem kent van een eerdere vakantie in Benidorm, waarschuwt Terry, dat ze niet moet vallen voor zijn charmes. Terry doet haar best, maar gaat uiteindelijk toch voor de bijl.

's Morgens flink uitslapen, wat wandelen, zo af en toe een toeristische attractie, wat eten, in het voren slapen en 's nachts lekker swingen in de disco. Een inbraak in het appartement, waarbij spullen gestolen worden. Een klein appartementje, waar ze met de bus vanuit het vliegveld heen worden gebracht. Jongens die je lastigvallen in de disco. Je poeiert ze zo af, want vervelend worden ze nooit. De schrijfster schept een redelijk natuurgetrouw beeld van de feestvakanties in Spanje, maar haalt er de scherpe kantjes wel af.

Mario mag dan een ladykiller zijn, met Terry meent hij het wel degelijk. Hij zoekt haar zelfs op, als ze in Nederland is. En ook tussen Marloes en haar correspondentievriend komt het goed. Sterker nog, ze gaan allebei trouwen. Zo maar trouwen met een discotheek eigenaar. Nou ja, gaandeweg het verhaal blijkt Mario toch iets serieuzer dan dat. Hij heeft plannen om een restaurant te openen. En zijn moeder, die mag dan wel Spaanse zijn, zijn vader was Nederlander. Daardoor spreekt hij niet alleen de taal, maar kent hij zelfs het land van zijn aanstaande.

Dat is natuurlijk allemaal veel te mooi om waar te zijn. Maar ach, het leest lekker weg. Er staan geen storende fouten in en je bent er voor een poosje mee van de wereld. De omgeving is prima en naar waarheid omschreven en de sfeer brengt je helemaal in de stemming. Wat dat betreft is het gewoon een goed verhaal.